Yaşamak kimine göre nefes almak
Kimine göre her telden çalmak
Biri der ki yaşamak bir işkence
Diğeri der ki bitmesin hiç gündüz gece
Doğmak ve ölmek arsındaki süre midir yaşamak
Bir noktadan başlamak hayata,
Yine aynı noktada, sona ulaşmak,
Ancak büyük bir tur atarak dünyada
Şöyle baktığımda yaşadığım bu hayata
Ne için geldim, ne yaptım, daha ne yapmalıyım?
Belki bunu belirlersem şu an, şu zamanda
O zaman yaşamak mana kazanacak bir anda.
Hiç baktım mı? Ya da baktın mı?
Geriye dönüp yaşadıklarımıza,
Görebildim mi yaptığım hatalarımı?
Görebildin mi yaptığın doğrularını?
Hatalarımı görüp ders aldım mı acaba?
Yoksa “kaderim işte” mi dedim,
Yine onun arkasına mı saklandım.
İtiraf edemedim mi hatalarımı, kusurlarımı
Acaba ne derler demelerinden mi korktum.
Hatalarımı görmezden gelip,
Hep kendi bildiklerimi doğru mu sandım.
Hep birilerine bir şeyleri kanıtlamaya mı çalıştım
İnsanlaRın en ilkelleri gibi.
Peki, sen ne yaptın?
Küçümseyen gözlerle bakarlarken sana
Kendilerini büyük görenler, kibrine yenik düşenler,
Sen sadece sabredebildin mi?
Belki de adam yerine bile koymadılar.
Söylediklerini dinlemediler bile.
“Sen ne anlarsın ki”diyen gözlerle baktıklar sana
Öfkeni dizginleyebildin mi?
Gün geldi de senin söylediklerini, sana anlattılar
Ben bunları zaten söylemiştim demeden,
Sadece susup dinleyebildin mi?
Senin doğru olduğuna inandıklarında
Övmeye başladıklarında seni
Egona “dur” diyebildin mi?
Yani en zor olanı yapabildin mi?
Sadece kendi içinde yaşayabildin mi sevincini
Herkes “sen, sen” diye bağırırken,
Sen “bu bitti yeni hedefimiz ne” diyebildin mi?
Birileri sürekli tüketirken, senin ürettiklerini,
Vazgeçmeden devam edebildin mi yaşamaya.
“Bir şeye duydunuz diye, atalarınız inanmış diye, ben söyledim diye inanmayın. Kendi kendinize denediğiniz ve doğru bulduğunuz şeylere inanın.”
Gotama
Yukarıda anlatıldığı gibi yaşamak kimine göre çok zor kimine göre de çok kolay bir süreç. Yaşamak, hayatı görmek, işitmek, hissetmektir ve tüm bunları zihnimizde algılayabilmektir. Bu algıladıklarımızı kendi haritalarımızda değerlendirip, kendi bakış açılarımızı, inançlarımızı oluşturabilmektir.
Sadece başkaları doğru bulduğu için yaşadığımız hayatlar bize ait değildir. Zaten bunlara inanmadan yaşadığımız için mutlu olamıyoruz belki de. Oysaki her şeye rağmen kendi inandığımız hedeflerimizin peşinden giderek bu hayatta mutlu olabiliriz. Birileri bizi sevsin diye değil ya da bizim ne kadar da iyi biri olduğumuzdan bahsetmeleri için değil. Her şeye rağmen az para kazanmama rağmen, itibar görmememe rağmen, şartlarımın çok zor olmasına rağmen, çok bedel ödeyip az bir karşılık görmeme rağmen. Bütün olumsuzluklara rağmen belirlediğim hedefin peşinden gitmeye karar verdiysem zannediyorum ki ulaşamamam için bir neden olmayacaktır. Her olumsuzluğun ardından mutlak olumlu bir olay olacaktır. Yeter ki görmeyi becerebilelim.
İnandıklarınızın peşinden gitmeniz dileğiyle.
Melike Katmer
Dönüşüm Konağı
kaynak:http://www.donusumkonagi.net/kose_yazisi.asp?id=447&baslik=ya%C5%9Famak_dedi%C4%9Fin!
fotograf : Eda APAYDIN
Ziyaretçi Sayısı