UYKU ZAMANI...

Hayatınızda öyle zamanlar gelir ki, ne yapacağınızı bilmezsiniz.

Eskiden her yerde yazı yazar, her olaya katılır, herkesle fikir alışverişinde bulunurken, bugün neredeyse her şeyden çekilmiş bulunmaktayım.

Neden mi?

En çürük insanlar, ülkenin en önemli makamlarında, tamamen bilgisizler danışman, alfabeyi yarım yapalak bilenler gazeteci, oradan buradan kopya çekerek yazdıkları tezlerle unvan sahibi hocalar, yabancı dil bile bilmeyenler dış ülkelerle ilişkilerden sorumlu, halkın karşısına çıkıp göz göre göre yalan söyleyen siyasiler (oku: fırsatçılar), halka güya hizmet etmek için sivil toplum kuruluşu kuran, oysa halkın sırtından köşeyi dönen sözde dernekçiler, ilkokul iki seviyesinde yazı yazanlar yazar-şair, her alanda “uzman”, oysa kendi alanında bile adı bilinmeyen çok bilmişler, o halk düşmanı bu halk düşmanı diyerek, aslında “hırsızı yakalayın” diyerekten asıl hırsızlar ve namussuzlar, düne kadar ne bir adı ne bir kariyeri olan, oysa en prestijli yerlere getirilen şerefsizler, hiçbir yasaya uymayan polisler, temel kültürü olmayanlar kültür işçileri, burnunu silmesini bilmeyen kravatlı maymunlar, bir bilene sormak değil de kimseye sormamak marifetken, benim bu ortamda işim ne?

Dönem, abur cubur insanların dönemi. Gazeteleri, televizyonu, radyoyu açın. Tamamen sıfır ve bilgisizler, meydanlarda cirit atıyor.

Onlarla uğraşacak yerde, bu dönemi “uyuyarak” (yani sadece kendi işini yaparak) geçirmek daha doğru.

“Öyle bir zaman gelecek ki akıllılar susacak, aptallar konuşacak, fakirler zengin olacak.” İşte, o zaman bu zamandır.

http://oktayahmed.com/blog2/